Dag 5 Modica - Naro

Ja waar zullen eens beginnen. Het was niet helemaal onze dag geloof ik. We begonnen met een aanwijs ontbijt buffet. Ivm corona mochten we niet zelf pakken.

Daarna de auto in gepakt en ons klaar gemaakt voor een rit van 3 uur richting Agrigento.

De eerste kilometers gingen soepeltjes. Helaas is de temperatuur maar 20 graden en veel wind. Dus de korte broek weer in de koffer.  Onderweg diverse landschappen gezien. Grote cactusvijgen plantage's. Mooi om te zien.

Onderweg spotten we een kasteeltje op de berg. Nou dan gaan we er effe!!!!! heen. Goed, dit was het begin van: Waar zijn we in godsnaam aan begonnen. Alle navigaties die we hebben stuurde ons anders. 1 zei zelfs: hier rechtdoor. Huh??? We kunnen een hoop maar met een Corsa de trap op word een beetje lastig. Dan maar weer straatje in straatje uit. En sla hier rechtaf. Of het is eenrichtingsverkeer of het was zo haaks dat een Smart zelfs 1x moest steken. Toen we het niet meer wisten maar een Italiaan gevolgd. Meeste strakke actie ooit. Weg liep dood dus achter uit weer terug. Dat koste ons bijna de bumper.

Maar we zijn niet voor 1 gat te vangen dus uiteindelijk hebben we het toch gevonden.

De laatste km's naar ons nieuwe agriturismo werd de weg er niet beter op. Dit gedeelte is overduidelijk minder toeristisch. We wanen ons een beetje Afrika. Gat hier, gat daar. Gelukkig zijn we daar experts in geworden en vervolgen dus zo onze route door het Sicilaanse achterland. Het agriturismo ligt echt in the middle of nowhere. Tussen de druiven, citroen, granaatappel en olijfbomen. Het ziet er prachtig authentiek uit. Het heeft een binnen plaats en we slapen in de voormalige schuilstal. De ringen waaraan de dieren werden vastgezet zitten nog in muren. De enige dieren zijn de 8 huiskatten waarvan er 1 stiekum op bed was gaan liggen. Maar toen hij ons zag was hij snel verdwenen.

Aangezien het pas 15 uur is gaan we nog ff de omgeving verkennen. Er is hier niet veel te doen of te zien. ( behalve waar we voor gekomen zijn, maar daar gaan we morgen heen).

Onderweg stoppen we bij de grote begraafplaats van Naro. Ik hoor jullie denken wat moet je daar nou. Op Sicilië word er iets anders met de dood om gegaan als bij ons. De veelal familie graven zijn prachtig om te zien. Zeker de oudere graven zijn bijzonder en staan soms zelfs op de momentenlijst.

Nu op zoek naar iets voor de innerlijke mens. Lang verhaal kort: maandag, niet toeristisch en 18 uur. Ik zal je onze speurtocht besparen. Uiteindelijk ergens een pasta naar binnen kunnen schuiven.

Daarna even klein boodschapje gedaan en terug naar ons agriturismo. Daar heerlijk gedoucht. En ondanks alles kijken we terug op weer een geslaagde dag.