Dag 14 Timbavatie naar Hazyview

23 februari 2019 - Hazyview, Zuid-Afrika

Vanmorgen wederom 4:30 uur onze wekker voor de deur. Eindelijk nachtje door geslapen zonder mnr de olifant of mvr hyena. Morgen kunnen we uitslapen yes. (Zal vast niet lukken) en hop om 5:30 weer met onze Sem op stap. Het is wederom erg stil. Of niet. Maar dat zie je gewoon niet. Alles is zo begroeid. Wat het zoeken moeilijker maakt maar het houd je wel alert. En als je dan wat ziet is dat gewoon super gaaf. Dus soms was het: stop stop. Oh nee sorry een boom. Hihi. Waardoor je soms ook bijna geen stop meer durft te zeggen. (dacht een mede reiziger.) Waardoor we dus mooi onze 4 luipaard misliepen. Achhh ons hoor je niet klagen. Dan komt de melding dat de leeuweninnen met de kinderen zijn weg getrokken maar dat papa leeuw er wel lag. Dus hoppa die kant op. Ter info de leeuwen lagen 20 km van het kamp vandaan. Dus we legde aardig wat af op een dag. Eenmaal aangekomen gaat hij aan de wandel en komt regelrecht op ons aflopen. Magnifiek. Echter de billen knepen we samen. Want hij loopt vlak langs de jeep en keek ook nog even omhoog. Uhhh hoi mnr de leeuw. De jeep omgedraaid en er achteraan. Dwars overal weer doorheen. Hij gaat vervolgens in het struikgewas liggen. Het is dat je weet waar hij ligt want anders vind je hem nooit. De leeuw is echter blind aan 1 oog. Heeft vorige week gevochten met ze rivaal en de week ervoor met mnr giraffe. Na het ontbijt afscheid genomen van het personeel en de andere gasten. We kijken terug op een waanzinnige bush ervaring.

De rit naat Hazyview duurt ongeveer 3 uurtjes. Onderweg bij Bushbokbrigde file. What the fuck.  Hoop gekrioel op de weg van auto's en mensen. Net als 3 jaar terug een weg blokkade van de lokale bevolking. Protest actie. Reden nog onbekend. Stenen op de weg en een grote rioolbuis van een meter of 10. Dan er maar omheen. Deed de rest ook. Dan slaan we af naar de laatste 17 km asfalt weg richting ons kamp. Die 17 km werd 19 want de weg zit vol potholes. Sommige lijken meer op sinkholes want onze Nissan x-trail kunnen we er makkelijk in parkeren. Dan zien we boordje Africamps. We nemen de afslag en duiken gelijk de berg af. Waar gaan we in hemelsnaam heen. Aan het eind komen we in een waar paradijs van rust. Bij binnenkomst staat een bord met the incheck is selfservice. Oke. De Vries tent 1. Prachtige ligging aan de oever van de Sabie rivier. Deze heeft wel water. Alleen het geluid van de vogels onderbreekt de absolute stilte. Aangezien het restaurant waar we heen wilde op 19 km afstand ligt besluiten we zelf eten te maken voor vanavond. Dit aangezien we beide de weg in het donker best spannend vinden zo stijl. We hebben een volledig uitgeruste keuken in de tent dus op tijd eten en bij slapen is prima. Dus wij naar de supermarkt. 21 km terug. Whahaha boodschappen doen in de superspar op zaterdag. Dagje uit voor de lokale bevolking. Lijkt wel een mieren hoop. Daardoor mega druk en een zooi in de supermarkt. We vonden zelfs kippenpotten in het musli vak. De Afrikaanse supermarkt op zaterdag is gewoon een bezienswaardigheid op zich. We kopen: een salade, kaas, boter, chips, 2 grote redbull ( ff wakker blijven) brood, en 750 gram aan T-bone steaks. Dat word dan 12 euro. Moet je in Nederland eens proberen. Bij terug komst stond ons ontbijt in de koelkast. Eieren, brood, bacon, sap, melk, musli, jam en yochurt. 2 twee chocolade muffins. Daarna lekker chilluh op ons terras en genieten van alle mooie vlinders.

Om 18 uur genoten van onze T-bone steak aan de picknick tafel voor onze tent. Terwijl ons kampvuurtje word opgestookt. Te minste dat probeerde peter. De SOS seinen waren over duidelijk maar na het wapperen met het onderbord van het afwas rek kregen we een mooi vuurtje. Na het eten languit in de lounge stoelen en genieten van de sterrenhemel met de geluiden van moeder natuur op de achter grond. Om 20:30 ging bij beide het lampje uit.