Victoria falls

Vanmorgen wakker geworden met een prachtige zonsopgang. Hele rode hemel die weerkaatste in de rivier. Gewapend met twee ontbijt pakketten zijn we met de boot naar de Ngoma border gevaren. Na wat verwarring en hulp van het lodge personeel hebben we onze privé gids Willie gevonden. Na 45 min wachten stonden we namelijk nog steeds aan de Namibische Grens. 1 van onze lunchpakketten hadden we inmiddels al aan de grens politie uitgedeeld. Later bleek onze gids aan de grens van Botswana te staan. En dan begint het. Namibië uit. Botswana in. Botswana uit. Zimbabwe in. En overal formulieren invullen. Als je bij Botswana hier de grens overgaat rij je 70 km door Chobe NP. Veel olifanten gezien. Sterker nog er stond er 1 naast de grenspost. En er is ook niemand die daar raar van op kijkt. Ook hebben we wilddogs gezien. Met hun grappige grote oren. Onderweg ook een heleboel Boabab bomen gezien. Schitterend. Bij de grens van Zimbabwe staat een mega file van vrachtwagens. Ze moesten alleen een stempeltje hebben op hun formulieren. Alleen deze man was ziek dus er was ook geen stempel. Dan moet je dus gewoon wachten tot de man met de stempel, weer beter is. Bij de grens post is een een bus vol met Duitsers voor. Willy zegt zijn douane vrienden gedag (hij doet deze trip 3x per week) en geeft ze 10 dollar en we zijn meteen aan de buurt. Aangekomen bij de Victoria falls onze poncho's aan getrokken. In maart komt namelijk het meeste water naar beneden. Door de kracht word het water weer terug omhoog gestuwd. Het was zo heftig dat we regelmatig in een " tropische regenbui" zaten. We waren ondanks de poncho's verzopen tot onze onderbroek. Wat een kracht heeft dat water en dat geluid. Dat is niet te beschrijven. Terug bij de parkeerplaats waren we Willy zoek. Gelukkig wisten we inmiddels dat iedereen Willy kende. Hij was ze auto even wassen in het dorp. Dus even op het stoepje gewacht totdat Willy terug was. Bij de grens van Botswana naar Namibië heeft Willy een personeelslid nog even een kleine lift gegeven. Ze moest namelijk naar de andere grens post op 500 meter er vandaan maar is zijn bang van olifanten. Nou dan heb je de verkeerde werkplek uitgekozen. Nu weer terug in de lodge en zijn we aan het kijken hoe de olifanten weer de berg afkomen om te komen drinken.