Dag 12 Een hele dag Shindzila

4:30 good morning. Pffff das echt vroeg. Dus half wakker de jeep in. Na 15 min kwam de melding dat de wilde honden waren gespot. Helemaal aan de andere kant. Dus wederom gas op de plak. Helaas waren we net laat. Ja je kan niet altijd geluk hebben. We gingen op zoek naar een grote groep buffels. Dat was nog niet zo makkelijk. Zoeken naar sporen is ook lastig met een grote groep die alle kanten op lopen. Dus op een aantal plekken de auto uitgezet om te luisteren of we iets hoorde. Zo kan Sam de noodroep horen van een bepaalde vogel dus ze konden nooit ver weg zijn. Na 45 min bingo. Dwars door de bush. En gevonden. Door de dichte begroeiing konden we ze onmogelijk tellen. Maar ja dan de bush nog uit. Dat was ook nog een dingetje. Zeker omdat Sam ineens veel gas gaf omdat er een black mamba niet blij was met ons bezoek. Bizar hoe snel en groot die dingen zijn. Na een tijdje kwamen we twee giraffe maar kleintjes tegen. Hooguit 2 weken oud. We waren nog een beetje wiebelig. Aan de andere kant passeerde ons 3 witte neushoorns waarvan 1 kleintje. Die was aan het rennen dus we verloren ze snel uit het oog. Even verderop roep ik: Sam Sam stop the leopard on the right. Hij dacht dat ik een geintje maakte maar niets was minder waar. De auto in ze achteruit en er achter aan. Helaas na 10 sec uit het oog verloren. Maar wat een luxe. Op de terug weg nog wat nijlpaarden gespot.

Tijdens de lunch kwamen er nog 2 olifanten drinken wij de waterplaats. Zo gaaf. 1 roept: olifant en alles laat ze eten staan. Ook dat is een voordeel van een prive reservaat. Iedereen komt voor het zelfde.

En om 4 uur maar weer op pad. Weer opzoek naar de buffels. Dat ging sneller dan de vorige keer. Her en der weer olifanten gespot die op zoek zijn naar de laatste amarula vruchten. Momenteel zijn er erg veel olifanten in dit gebied omdat er veel water is. Even later komt het bericht dat twee leeuwen met 5 kleintje van 2 a 3 weken oud zijn gezien. Aangezien het al donker werd moesten we haast maken want in het donker mag je kleintjes niet met de spotlight beschijnen. We arriveren precies op tijd. Dit noem je de kers op de taart die we al hadden. Ook dit vroeg wat van de stuurmans kunsten van onze ranger maar het was weer gelukt. Onderweg de nijlpaarden weer gedag gezegd en in het donker de genet kat gezien en de bushbaby.

Bij terug komst een schorpion in het restaurant gezien. Als we de ranger er op wijzen en hij komt dan met een schepje en een emmertje om hem weg te halen dan weet je dat het geen lief schorpioentje is.  Daarna eten in de open lucht met lantaarntjes en een olifant die ook nog even een slokje nam uit de waterhole. Daarna verdween hij de duisternis in. Rangers gingen toch maar even kijken waar mnr heen was gelopen. Daarna naar bed want om 4:30 staat die man met ze zaklamp weer voor de deur.